[ Pobierz całość w formacie PDF ]

(wychylił się z wody i patrzy)
Wiją wieńce,
wijÄ…, snujÄ…,
kręcą koło pnia.
MARTWICA
(pod wodą się kołysze)
Cóż to będzie?
WILKOA
AK
Będzie tyle,
że tu przyjdzie
tłum luda za dnia,
jak się skończą bić.
MARTWICA
To siÄ™ jeszcze bijÄ…?
WILKOA
AK
Biją, juści gonią
obcych het na błota.
MARTWICA
Patrz no dobrze.... ?
136
WILKOA
AK
Ponad wodÄ™
wysuń łeb.
MARTWICA
SÅ‚yszysz wrzawÄ™?
(łeb wynurzył spod wody).
WILKOA
AK
SÅ‚yszÄ™ wrzawÄ™,
lecz daleko;
w bok pognali
nad RudawÄ™.
(ujrzał dziewki u promu i wabi je).
MARTWICA
Cóż tam cmokasz
Å‚akomie;
szczerzysz zęby - ?
WILKOA
AK
A
adna dziewka,
hań u wręby,
na promie.
MARTWICA
(w igrach)
Hi hu ha,
płosz ją -
WILKOA
AK
Cyt, słucha.....
(wabi:)
Pójdzino,
dziewczyno,
we wodÄ™, na dno,
hola hoha ho....
Będziesz miała koraliki,
będziesz miała sznur,
zdejmij ino zapaseczkÄ™,
rzucę złota wór.
Hej, pogrzejesz piersi moje,
zimno ci mnie żre;
hej, całować usta twoje,
krew na ustach wre.
Będziesz miała moc kochania,
137
czar ci silny dam;
ino pierwszy wycałuję,
obejmÄ™ ciÄ™ sam.
Będziesz chłopców do się wabić
przez miłosną chuć,
ino ku mnie zejdz
na wodÄ™,
ino giezło zruć.
Hola hoha ho .....
MARTWICA
(w igrach)
Hi hu ha...
ino giezło zruć.....
2 DZIEWKA
(na promie)
Patrzaj ino, patrzaj ino,
coÅ› po wodzie hula, gna,
cosik woła:
WILKOA
AK
Hej, dziewczyno,
kochać ci już trza.
l DZIEWKA
(na promie)
Cosik ci minie omamiło,
w uszach cosik gra ...
WILKOA
AK
Hej, dziewczyno,
hej, dziewczyno,
hola hoha ho...
MARTWICA
Ino giezło zruć....
hi hu ha.....
WILKOA
AK
(przepada pod wodÄ…).
2 DZIEWKA
W wodę kajsi Złe przepadło,
ino wodą idzie śmiech.
ino z wody sterczy Å‚eb,
słomiane powrósło.
1 DZIEWKA
Gusło ci mnie omamiło ....
138
2 DZIEWKA
Trza uczynić gusło.
l DZIEWKA
Coś mnie w wodę ciągnie siłą,
coś mnie z wody woła....
WILKOA
AK
Hola hoha ho....
RUSAA
KI
(wynurzajÄ… siÄ™ z wody)
(skradajÄ… siÄ™ ku dziewkom przez wikle)
Cyt cyt cyt, jest ich dwie....
Wieńce przyszły wić. - -
Nasze sÄ…....
WILKOA
AK
(spod wody)
Ho ha ho...
RUSAA
KI
Krew będziemy pić....
DZIEWKI
(uciekajÄ…).
RUSAA
KA
Patrzcie ino, ktoÅ› tu jest,
owity w powrósło.
RUSALNI
(otaczajÄ… MartwicÄ™).
WIZ
LANKA
Hej, to knez
!
Sam ci knez

z wysokiego dwora.
Ten ci jest,
któregośmy na błociska
porzucili wczora.
RUSAA
KA
Hej, staruszku, jak się spało
nockę całą
poza domem?
KOy
LEC
Czyli wiesz? Czyli wiesz?
że ona tym promem
139
pojedzie,
po wiślanej fali popłynie
i że łeb rozbije o skały,
i że zginie?
WIZ
LANKA
Czyli wiesz? Czyli wiesz?
%7Å‚e ona utoczy krwie,
komu chce;
że na Słońcu będzie stać,
włosy z głowy będzie rwać...
Hej ha hej,
nie trza było wianka brać.
CHÓR
Hej ha hej,
nie trza było wianka brać!
KOy
LEC
Coś się żachnął - dłoń kaleczą,
coÅ› po sobie szuka,
ciężki łeb z topieli dz
wiga,
ręka skrzepła...
MARTWICA
Nie masz miecza.
RUSAA
KA
Za mój wianek, za mój wianek,
za tę moją kwietną nać,
nad topielą będziesz stać.
Ona z falą het popłynie.- -
Nie trza było wianka brać...
CHÓR
Nie trza było wianka brać.
MARTWICA
Byście ziarn z mej torby wzięli
i posiali w zagon haj;
zagon kiełkiem się zaścieli
na zielony maj.
Tak was proszÄ™, wez
cie w dłonie
z mojej torby ziaren garść;
wraz zakwitnie w zieleń błonie,
gad się będzie paść.
Hej, bo ziarno ze mnÄ… tonie,
hej, bo ziarno idzie w nic;
140
wez
cie ino trochę w dłonie,
wraz zakwitnie w zieleń błonie,
będzie można siec.
W marność idą ziarna moje.
Kto wie, kto je siał - ?
Powiązany w pętach stoję
u wiślanych skał.
A kiedyż się wypłaczą łzy
i spłyną lód i kry - ?
A kiedyż przejdzie straszna noc?
i wróci krew i moc?
A kiedyż się mej dłoni miecz
do ręki mojej wróci?
Hej, za moimi kiedyż biec?
Kto moje pęto zruci?
CHÓR
Dziewannami, kalinami
kłoni wiatru wiew;
pogłos niesie śpiew...
hej, polami,
ugorami,
haj w poszumie drzew.
Hej, w oddali
las siÄ™ pali,
słoneczna to krew.
Zeszło słonko
ponad Å‚Ä…kÄ…,
zeszedł plon i siew.
SÅ‚oneczny blask,
słoneczny zdrój;
już wszędy kwitnie maj.
Hej, wichrze, graj,
hej, wichrze, wiej,
hej, pola w zieleń strój.
Rycerze hań stoczyli bój,
rycerze hań na polu,
krew ciecze im z podartych zbrój,
rycerze mdlejÄ… w bolu.
Hej, krew ku Wiśle płynie z ran,
krew świeża, krew czerwona,
141
a witez
biały kona sam,
a biały witez
kona.
Dziewannami, kalinami
kłoni wiatru wiew;
czuć w powietrzu krew....
Konno jedzie,
ludzi wiedzie
młody wój i król.
TrÄ…biÄ… rogi,
grajÄ… echa
z borów, kniej, od pól.
Hej, polami,
ugorami,
hej, w poszumie drzew.
Wiatr goni,
wiklina siÄ™ rozwiewa;
to odsłoni,
to skrywa
pobrzeże.....
To siÄ™ mignie zbroica
połyskiem;
biały konia kark
trzaśnie tręzlicą .....
Ponad chłopy, nad rotą
król świeci przyłbicą
złotą.
TrÄ…by huczÄ…,
echa grajÄ…
z borów, z pól,
z wybrzeża;
tam siÄ™ garnÄ…,
tam siÄ™ kupiÄ…,
zweseleni,
postrojeni,
dokoła rycerza.
Dziewannami,
kalinami
kłoni wiatru wiew.
Hej, polami,
ugorami,
haj w poszumie drzew.
142
(granie rogów)
(Słońce wstało).
NARÓD
(schodzi siÄ™ na brzegu)
(otaczajÄ… MartwicÄ™)
(ciągną słomianego Chochoła na wodę)
(i zatapiajÄ…).
Z
PIEWKA
CHÓR
1. Hej, Martwico, Chochole,
łoże dla cię w wądole;
królowałeś światu,
daj królować latu;
Słońce weszło nad pole.
Hej, lato, lato, lato;
hej, lato, lato złote;
obrzucaj kłos bogato,
bedziema mieć robotę;
obrodzisz w pełne żniwo,
hej, lato, lato, %7Å‚ywo!
2. Ty Martwico, Chochole,
łoże dla cię w wądole;
królowałeś zimy,
dziÅ› ciÄ™ potopimy;
Słońce weszło nad pole!
Hej, lato, lato, lato,
hej, lato urodziło;
obrzucaj sad bogato,
dziewięcioraką siłą;
byśwa mieli pełny raj,
daj lato, %7Å‚ywo, daj!
3. Ty Martwico, Chochole,
Słońce weszło nad pole;
królowałeś męką,
ciągną cię osęką;
naści łoże w wądole!
Lato, lato,
słoneczny Boże!
WANDA
(wstępuje na prom).
CHA
OPY
143
(zbrojne; wstępują na prom).
Z
MIECH
(w olbrzymim wieńcu z kwiatów i kłosów)
(wystąpił przed Wandę w pokłonach)
Jako swat,
stawam rad,
mówić do cię, dziewko;
błyska słońce,
idą gońce [ Pobierz całość w formacie PDF ]