[ Pobierz całość w formacie PDF ]
frenezuloj kaj infanoj estas malfacile paroli. Ni dankas
por la gastigo kaj tuj kiam vi forrajdos de pafdistanco de
niaj pafiloj, ni forlasos plen¸oje viajn paÿtejojn.
Malbenante la farmisto forrajdis kun la vakeroj obser-
vataj de rigardoj kaj pafiloj de ambaû usonanoj. Magie,
kiu dum interparolo tremis per infana timo, aplaûdis
nun per la manetoj kaj vokis:
Onklo Chess, vi montris al ili!
52
JUSTA CHESS
eLIBRO
Nu, knabo, Chess turnis sin al Dick, çu ankoraû vi
sopiras defendi la farmistojn kontraû indiana atako kaj
endan¸erigi vian propran vivon?
Ankoraû, Chess, Dick respondis senhezite. Tiu fan-
faronulo havas eble familion, kiu ne kulpas pri lia mal-
bona karaktero kaj li estas ja nur homo. Eble li ne estas
tiel malbona kiel stulta.
Eble vi pravas, kunulo, kaj estu certa, ke mi entute ne
intencas permesi al la ru¸uloj senpune rabi blankulajn
lo¸ejojn. Tuj kiam tiuj tri malaperos, ni kaÿrajdos post ili
al la farmo, ni kaÿos nin ie kaj poste ni vidos.
Ili rajdis singardeme proksimume du horojn, antaû ol
ili ekvidis grandareajn konstruaîojn de la farmo. Kovris
ilin arboj kaj surkreskis vinberoj, ÿan¸ante grupon de
konstruaîoj en belegan bildeton. Chess, çirkaûrigardin-
te kaj observinte nealtajn rokojn, kvazaû mirakle elkre-
skintaj en la mezo de la ebenaîo, malproksima de la ho-
maj lo¸ejoj al certa pafdistanco de pafilo, decidis, ke ili
kaÿos sin tie. Ili proksimi¸is al la rokoj arkmaniere kaÿi-
¸ante antaû observado el la farmo kaj de la verdaj mon-
tetoj de nordo, en kiuj Chess antaûsentis la ru¸ulojn. Ili
kaÿis sin inter la rokoj, Dick ligis la çevalon al arbusto,
dume Chess Tarzanon nur afable admonis, ke ¸i ne
movi¸u el la loko kaj ili atendis. Chess eltiris lornon de
honorindaj dimensioj kaj komencis fikse observi la
montetojn. Longe li observis senrezulte, kiam fine paso
53
JUSTA CHESS
eLIBRO
de koloraj ornamoj sur kapo de indiana gardostaranto
certigis lin. Li alcelis poste la lornon al la farmo kaj vi-
dis kelkajn virojn laborantajn en gregejo. Antaû la enir-
ejo de la lo¸konstruaîo staris la hodiaûa malafabla kona-
to kaj li parolis kun maljuna virino de agrabla viza¸o,
svingante sova¸e per la manoj. Knabineto eble okjara
ludis apud ili kun blanka katido. La tuta farmo montris
bildon de profunda paco, kvankam proksime embuskis
morta dan¸ero.
La indianoj estas tie, montris la arbarano al Dick,
kaj ili atendas, ke malheli¸u. La hispano vere ne kredis
al ni kaj do se ni ne estus çi tie, la hodiaûa tago estus la
lasta por çiuj lo¸antoj en la mastrumaîo. Rigardu! li
donis al Dick la lornon.
Çu ankaû tiu knabineto mortus? vokis la knabo post
momento. Sed ni ja ne permesos.
Onklo Chess ne permesos, ke la knabineto estu vun-
dita! respondis Magie anstataû Ryen.
Nu, vi scias, ke mi ne permesos, li ridetis, kaj tial ni
sendos Fulmon gardi. Hunçjo, iru bele tra la herbo kaj
kiam vi venos tien, çu vi vidas, inter la montetojn kaj la
domojn, kaÿu vin! Tuj kiam vi sentos la proksimi¸antajn
indianojn, vi realkuros, çu, hunçjo?
Fulmo dampite ekbojis, kvazaû ¸i volus esprimi kom-
prenon kaj simila al ombro ¸i malaperis en la herbo. La
tago malrapide pasis, ambaû kunuloj alternis en obser-
54
JUSTA CHESS
eLIBRO
vado kaj Magie, se ÿi ne dormis, parolis kun Tarzan, kiu
per serioza kapsvingado respondis ÿiajn sennombrajn
demandojn.
Rapide krepuski¸is kaj antaû ol ekbrilis la unuaj ste-
loj, aperis senbrue la ekscitita Fulmo. ¯i haltis kiel sta-
tuo kaj rigardis la mastron.
La indianoj iras. Estas tempo, trankvile diris Chess.
Magie, vi restos çi tie, çu vi komprenas? Çu vi ne timos,
Magie?
Kun Fulmo ne.
Dick kaj Chess glitis en la herbon kaj rapide kaj sin-
garde ili kaÿrampis al la farmo. Malantaû trunko de
grandega arbo ili haltis. Çie estis ankoraû silento, nur el
la konstruaîoj aûdi¸is kantado de agrabla virina voço.
Ambaû herooj rigardis fikse en krepuskon. Fine ondu-
mi¸is malproksime antaû ili herbo kaj aperis çeno de
malhelaj figuroj.
Ili iras! flustris Chess. Çu vi estas kolera?
Ne.
Ne pafu, antaû ol mi pafos.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]