[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wymaganie jest wymaganiem wobec Chrystusa. Ojciec wewnątrz nas może osiągnąć więcej w przeciągu dwunastu sekund,
niż moglibyśmy my
2 Ewangelia według św. Jana 5:30 ' Ewangelia według św. Jana 14:10
4
Sw. Pawła Lisi do Filipian 4:13
5
Sw. Pawła List do Galatów 2:20
N ciągu dwunastu godzin. Pozwólmy, by świat stawiał nam wymagania, bez niechęci, bez buntu, bez poczucia,
że to zbyt wiele Ila nas albo zbyt wiele się od nas oczekuje. Może to być zbyt wiele ila Jana, Marii, czy Henryka,
ale nigdy nie jest zbyt wiele dla Chrystusa.
Istnieje tylko ta chwila - Moment Chrystusowości. Nie nożemy żyć wczoraj. Nikt nie potrafi żyć wczoraj i
nikt nie może tyć jutro. Istnieje tylko jeden czas, w którym możemy żyć i jest nim eraz, ten moment. To, czym
jesteśmy w tym momencie, składa się ia nasze życie . W Księdze Izajasza czytamy :  Choć wasze grzechy )ędą
czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone ak purpura, staną się białe jak wełna".6 W tym samym
tonie Mistrz, wracając się do złodzieja na krzyżu, powiedział: .zaprawdę, x>wiadam ci, dziś będziesz ze mną w
raju".7 Przykłady powyższe vskazują na jedno, że żyjemy jedynie w nieustannym stanie eraz
niejszości.
Wczoraj nie istnieje. Mówiąc ściśle, nawet godzina iprzednia nie istnieje, dlatego też wszystko, co należy do
wczoraj, vszystko co działo się godzinę temu, jest tak samo martwe jak vczorajsza gazeta; nie są one częścią
naszego bytu, chyba że >rzy wrócimy je do życia w obecnej chwili.
Zadaniem naszym jest utrzymanie prawości w stopniu lajwyższym, na jaki nas stać w każdym momencie.
Jeżeli zdarzy lam się popełnić błąd, otrząśnijmy się i zadbajmy o to, żeby więcej ię to nie zdarzyło. Jedynie to, co
przynosimy do teraz
niejszości, las rani - nie to, co wydarzyło się w przeszłości, a jedynie to, co irzynosimy do
teraz
niejszości z tego, co wydarzyło się w przeszłości. jdyby stać nas było na rozpoczęcie każdego dnia na nowo
z ealizacją:  Ja i mój Ojciec jedno jesteśmy", nie miałoby to żadnego :naczenia, jakie błędy popełniliśmy wczoraj,
tak długo jak nie
^ Księga Izajasza 1:18
' Ewangelia według św
byłyby one powtórzone dzisiaj. Jedynie wtedy, gdy przywracamy do życia wczorajszość i przenosimy ją do
dzisiejszości, jest ona w stanie nas zranić. Liczy się jedynie to, czym jesteśmy i co posiadamy w tym
momencie, to, czym żyjemy w tym momencie. Nie żyjemy wczorajszym pokarmem ani też nie możemy cierpieć z
powodu braku wczorajszego pokarmu. Jedynie to, kim jesteśmy i co posiadamy w tym momencie, jest tym, czym
żyjemy w tym momencie. To jedynie my, w pamięci przynosimy wczorajszość do dzisiejszości. Możemy także
przynieść wczorajszość do naszych poczynań, czyniąc te same błędy dzisiaj, które popełniliśmy wczoraj.
Jeżeli my, w tej chwili ożywiamy nasze nienawiści, lęki i niechęci dnia wczorajszego, są one pełne życia i
aktywne w naszym doświadczeniu. W ten sposób podlegamy karze prawa kosmicznego, bo jest to chwila obecna,
kiedy nastawieni jesteśmy wrogo czy istniejemy w sprzeczności z prawem Chrystusa. W ty m momencie zdajmy
sobie sprawę, że:
Wczorajszy dzień przeminął na zawsze; jutrzejszy dzień nigdy nie nadejdzie; istnieje tylko dzień dzisiejszy; i
dzisiaj miłość jest zadośćuczynieniem prawa. W tym momencie uznaję Chrystusa jako moją istotę; uznaję Chrystusa
jako życie moich przyjaciół i wrogów; uznaję jedynie Chrystusa.
Tak to, w tym momencie jesteśmy świadomością Chrystusa. W tym momencie jesteśmy w harmonii z
prawem kosmicznym i wszelka siła Boskości wyraża się w nas, żeby:  Odpuścić nam nasze winy jako i my
odpuszczamy naszym winowajcom, i (żeby) nie wodzić nas na pokuszenie", aby utrzymać nas na drodze
prowadzącej do duchowego spełnienia. Trzymajmy się kurczowo Chrystusowości.  Idz
i odtąd już nie
grzesz".8 Bez znaczenia jest to, jak purpurowe były nasze grzechy przed chwilą, jeżeli w tym
� Ewangelia według św. Jana 8:11
momencie realizujemy Chrystusa - Chrystusa jako wszechmoc, Chrystusa jako naszą istotę, Chrystusa jako jedyną siłę
w naszym doświadczeniu. Wtedy jesteśmy dziećmi Boga, wtedy jesteśmy w harmonii z kosmiczną mocą i wszystkie siły
świata jednoczą się, by nas utrzymać, podtrzymać i by nas zachować.
 I ja cię nie potępiam: Idz
i odtąd już nie grzesz".9 Jest to chwila skruchy.  Nawróćcie się więc, a żyć
będziecie".10 To jest nasza chwila przyjęcia Chrustusa; jest to nasza chwila uznania Chrystusa; jest to chwila, w której
przyznajemy, że nie będziemy pozwalać sobie już na niechęć, zemstę, czy odwet, nie założymy też żadnej zbroi, która
miałaby nas obronić przed czyimiś złymi czynami czy myślami. W chwili obecnej stoimy w naszej
Chrystusowości. Stoimy nie tylko w naszej własnej Chrystusowości, ale w Chrystusowości każdej osoby. Niemożliwe
jest, by stać w naszej własnej Chrystusowości, bez widzenia Chrystusowości także w każdej innej osobie. Wtedy gdy
widzimy Chrystusowość we wszechświecie, gdy widzimy Chrystusa przejawiającego się w swej formie jako istota
ludzka, zwierzę czy roślina, wtedy działa w nas wszelka moc kosmosu. Będzie ona działała poprzez nasze ciało, by je
wskrzesić, podnieść z martwych, odkupić, uduchowić tak, że nawet to ciało staje się świątynią Boga żywego, a nie jedynie
materialnym czy śmiertelnym ciałem. To śmiertelne ciało zostaje j rzemienione w duchową rzeczywistość -ale jedynie w
momencie Chrystusowości.
Wczoraj - przeminęło. Stare, dobre czasy - przeminęły. Nasze niechęci, zazdrości, sprzeczki -cóż one znaczą?
Reprezentują one zazwyczaj jedynie ludzką ignorancję: co ma jednak miejsce, gdy posuwają się do niej ci, którzy
uznali Chrystusa? Wtedy staje
' Ewangelia według św.
Jana 8:11 10 Księga
się to duchową niegodziwością w okręgach niebieskich.11 Wtedy gdy osoba zaakceptowała Chrystusa - przyodziała
szatę i przyjęła na siebie tożsamość Chrystusa - i wraca do pławienia się w ludzkich błędach, podwójna kara ją
dosięgnie, bo rozumie ona prawo i świadomie je łamie. Osoba ta więc grzeszy świadomie, a nie mimowolnie. [ Pobierz całość w formacie PDF ]